Η ανάγνωση ενός διηγήματος βοηθά στην καλλιέργεια του πνεύματος, στην ανάπτυξη δημιουργικής σκέψης κι όχι μόνο. Γραμμένο, μάλιστα, στην καθαρεύουσα, που θυμίζει όμως σε πολλά σημεία την αρχαία ελληνική, διδάσκει τους μαθητές μας, αλλά, συνάμα τους τέρπει με τη δύναμη ενός καλοδουλεμένου λόγου.

Τη δύναμη μιας τέτοιας γραφής γνώρισαν οι μαθητές της Α' Γυμνασίου μέσα από το γνωστό στο ευρύ κοινό διήγημα “Το Αμάρτημα της μητρός μου” του Γ. Βιζυηνού. Ενός διηγηματογράφου που με το έργο του συγκίνησε και μεγάλωσε αρκετές γενιές μαθητών κι εξακολουθεί να γοητεύει τους αναγνώστες του, διεισδύοντας στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και σκιαγραφώντας ανθρώπους απλούς που, όμως, πάντα κάτι έχουν να μας πουν και να μας μάθουν.

Οι μαθητές μας, αφού μελέτησαν και ερμήνευσαν τα βαθύτερα νοήματα, ηθογράφησαν τους βασικούς ήρωες του διηγήματος και σχολίασαν την άρτια σύνθεσή του. Κυρίως, όμως, συζήτησαν για τη φρεσκάδα των έργων εκείνων των λογοτεχνών, που σαν το «Αμάρτημα της μητρός μου» , παραμένουν επίκαιρα, αν και έχουν γραφτεί πολλά χρόνια πριν και που με ευχαρίστηση ακόμα ξεφυλλίζουν μικροί και μεγάλοι τις σελίδες τους.